بررسی چرایی اعتیاد جوانان مراجعه کننده به مراکز بازپروری شهرستان تهران؛ بین سالهای 96-97
مقاله پذیرفته شده و برگزیده شده برای ارائه در همایش مواجهه با آسیب های اجتماعی
تهران، تیرماه 97، سالن همایش های بین المللی صدا و سیما
مریم ثابتی[1] روح انگیز لطیفی[2] حسن خیری[3]
چکیده
چرایی اعتیاد جوانان مراجعه کننده به مراکز بازپروری شهرستان تهران در این مقاله مطالعه شده است. این مطالعه به روش کمی و بااستفاده از روش پیمایشی انجام شده است.نمونه مورد مطالعه 100 نفر از جوانان معتاد مراجعه کننده به مراکز بازپروری در شهرستان تهران سال 1396-97 می باشند.برای جمعآوری دادهها و اطلاعات مربوط به متغیرهای این تحقیق از پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. بر اساس یافتههای توصیفی تحقیق 70 درصد از افراد پاسخگو پسر و30 درصد دختر میباشند. بیشترین درصد پاسخگویان پسر 60 درصد بین ردة سنی 25-21 سال قرار دارند و کمترین درصد 2/14 درصد بین ردة سنی 30-26 سال قرار دارند.یافته ها:بر اساس یافتهها میتوان ریشۀ اعتیاد افراد را در ویژگیهای فردی، بین فردی و اجتماعی ، محرومیت نسبی، پایگاه اقتصادی و اجتماعی و تجربه احساسی پیدا کرد. از نظر افراد مهمترین علت رویآوری به اعتیاد محرومیت نسبی که افراد در زندگی اجتماعی تجربه می کنند میباشد ،زندگی اجتماعی میتواند در ابعاد کوچک خانوادگی و گروه دوستان باشد یا در ابعاد بزرگتر مانند محله یا قرار گرفتن در معرض فشارهای ساختاری مثل فشار قوانین.نتیجه گیری: از تمامی پاسخها به یک نتیجه مشترک میرسیم و آن هم درهم شکستگی روابط اجتماعی در فرد میباشد و همچنین رویآوری دوباره به اعتیاد و ناتوانی فرد مهمترین عامل در فشارها و تقاضاهای محیط است. برای پیشگیری از این بحران و مسئله اجتماعی بر مدار آموزه های اسلامی تقویت خودباوری و خودشناسی که در حد خداشناسی مورد تأکید قرار کرفته است و نیز اهتمام ویژه به تقویت بنیان های خانواده و اصرار بر ابقاء و تقویت کارکردهای تربیتی آن و اصلاح ساختارهای اجتماعی با اهتمام به عدالت اجتماعی که زمینه احساس محرومیت نسبی را فراهم نکند مورد تأکید می باشد.
کلید واژه : اعتیاد، جوانان، مراکز بازپروری، عوامل اجتماعی، عوامل فردی، عوامل زمینه ای، محرومیت نسبی، تجربه احساسی و پایگاه اقتصادی واجتماعی.